شناخت و پرداختن به رفتار توهین آمیز برای رفاه و ایمنی افراد بسیار مهم است، به ویژه زمانی که والدین درگیر آن باشند. تشخیص اینکه آیا والدین شما بدرفتار هستند یا نه، ممکن است دشوار باشد، زیرا ممکن است طیفی از رفتارها را از خود نشان دهند که همیشه آشکار نیستند یا به راحتی قابل شناسایی نیستند. با این حال، نشانه‌ها و الگوهای خاصی وجود دارد که می‌تواند به شما در تشخیص رفتار توهین آمیز والدینتان کمک کند. در اینجا پنج مرحله و بیست و سه نکته وجود دارد که به شما کمک می‌کند ارزیابی کنید که آیا والدینتان بدرفتاری می‌کنند یا خیر:

مرحله 1: خود را در مورد انواع مختلف سوء استفاده آموزش دهید درک اشکال مختلف سوء استفاده می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که آیا رفتار والدینتان در هر یک از این دسته بندی ها قرار می گیرد یا خیر. آزار می تواند فیزیکی، عاطفی، کلامی، جنسی یا حتی مالی باشد. با آشنایی با انواع مختلف سوء استفاده، می توانید علائم را بهتر شناسایی کنید.

مرحله 2: رفتار آنها را مشاهده کنید به رفتار والدینتان با شما و اطرافیان خود توجه کنید. به دنبال الگوهای رفتاری ثابتی باشید که باعث می شود احساس ناراحتی، ترس یا تحقیر کنید. به مواردی که رفتار آنها از مرزها می گذرد یا حقوق شما را نقض می کند توجه داشته باشید.

مرحله 3: به احساس درونی خود اعتماد کنید اگر چیزی در مورد رفتار والدینتان ناخوشایند یا اشتباه است، به غریزه خود اعتماد کنید. اغلب، شهود ما می تواند ما را از سوء استفاده احتمالی آگاه کند، حتی قبل از اینکه آن را به طور کامل درک کنیم یا تشخیص دهیم. اگر به هر نحوی احساس ناامنی یا تهدید می کنید، مهم است که این احساسات را جدی بگیرید.

مرحله 4: از افراد مورد اعتماد حمایت بخواهید با دوستان، سایر اعضای خانواده، معلمان، مشاوران یا خطوط کمکی که می توانند پشتیبانی و راهنمایی ارائه دهند، تماس بگیرید. نگرانی های خود را با آنها در میان بگذارید و دیدگاه آنها را در مورد اینکه آیا رفتار والدینتان توهین آمیز است یا خیر جویا شوید.

مرحله 5: با متخصصان مشورت کنید به دنبال کمک حرفه ای از درمانگران، روانشناسان، یا مددکاران اجتماعی که در پویایی خانواده و سوء استفاده تخصص دارند را در نظر بگیرید. آن‌ها می‌توانند راهنمایی، پشتیبانی و منابع حرفه‌ای را برای کمک به شما در جهت‌یابی موقعیتتان به شما ارائه دهند.

در اینجا بیست و سه نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تشخیص دهید آیا رفتار والدینتان توهین آمیز است یا خیر:

1. آزار فیزیکی: مراقب هرگونه خشونت فیزیکی یا رفتار پرخاشگرانه نسبت به خود یا سایر اعضای خانواده باشید.
2. سوءاستفاده عاطفی: به دنبال نشانه هایی از دستکاری عاطفی، انتقاد مداوم، تحقیر، یا نظرات تحقیرکننده باشید.
3. توهین کلامی: به زبانی که والدینتان با شما استفاده می کنند توجه کنید. توهین کلامی شامل فریاد زدن، صدا زدن و استفاده از زبان تحقیرآمیز است.
4. سوءاستفاده جنسی: مراقب هرگونه پیشرفت جنسی ناخواسته، لمس نامناسب، یا هر شکلی از استثمار جنسی باشید.
5. سوءاستفاده مالی: توجه داشته باشید که اگر والدینتان به شدت امور مالی شما را کنترل می کنند یا بدون رضایت شما از منابع مالی شما سوء استفاده می کنند.
6. انزوا: اگر والدینتان شما را از دوستان و خانواده منزوی می‌کنند، تعاملات اجتماعی شما را محدود می‌کنند یا از شرکت در فعالیت‌های خارج از خانه جلوگیری می‌کنند، ممکن است نشانه سوء استفاده باشد.
7. کنترل: والدین بدسرپرست اغلب کنترل بیش از حدی بر زندگی فرزندان خود اعمال می کنند، از جمله دیکته کردن انتخاب ها، فعالیت ها و روابط آنها.
8. دستکاری: مراقب تاکتیک‌های دستکاری‌کننده‌ای مانند احساس گناه، گاز گرفتن، یا استفاده از باج‌گیری عاطفی برای کنترل اعمال خود باشید.
9. تجاوز به حریم خصوصی: اگر والدین شما با مرور وسایل شخصی شما بدون اجازه یا نظارت بیش از حد بر فعالیت های آنلاین شما به حریم خصوصی شما حمله کنند، می تواند نوعی سوء استفاده باشد.
10. انتظارات غیر واقعی: والدین بدسرپرست ممکن است انتظارات غیرواقعی از فرزندان خود داشته باشند و آنها را به دلیل ناتوانی در برآورده کردن این انتظارات به شدت تنبیه کنند.
11. عدم همدلی: توجه داشته باشید که آیا والدینتان به طور مداوم نسبت به احساسات و نیازهای شما احساس همدلی ندارند یا آنها را به کلی نادیده می گیرند.
12. عشق مشروط: اگر محبت و محبت والدینتان فقط زمانی به شما داده شود که شرایط یا انتظارات خاصی را برآورده کنید، می تواند نشانه سوء استفاده عاطفی باشد.
13. سرزنش و شرمساری: والدین بدسرپرست اغلب فرزندان خود را به خاطر کاستی ها یا شکست های خود سرزنش می کنند و در این فرآیند آنها را شرمنده می کنند.
14. ارعاب: به هر گونه تهدید، حرکات یا اقدامی که باعث می‌شود احساس ترس، مرعوب یا اجبار در شما ایجاد کند، توجه کنید.
15. والدین ناسازگار: والدین بدسرپرست ممکن است رفتار غیرقابل پیش‌بینی از خود نشان دهند، از خشم شدید گرفته تا بدمحبت شدید، باعث سردرگمی و ناامنی در فرزندانشان می شود.
16. غفلت: والدین سهل‌گیر در ارائه مراقبت‌های فیزیکی و عاطفی اولیه برای فرزندان خود، مانند غذا، پوشاک، سرپناه یا توجه کافی، کوتاهی می‌کنند.
17. تجاوز: اگر به طور مداوم به خاطر مشکلات خانوادگی سرزنش می‌شوید یا به‌عنوان هدف پرخاشگری یا انتقاد قرار می‌گیرید، می‌تواند نشان‌دهنده پویایی توهین‌آمیز باشد.
18. چرخه خشونت: والدین بدسرپرست ممکن است از الگویی متناوب بین دوره های سوء استفاده و پشیمانی یا عذرخواهی پیروی کنند.
19. جو ترسناک: اگر به دلیل رفتار والدینتان دائماً در محیط خانه خود احساس ترس یا ترس می کنید، ممکن است نشانه سوء استفاده باشد.
20. علائم جسمانی: به هر گونه آسیب فیزیکی غیرقابل توضیح یا مسائل سلامتی که ممکن است در نتیجه سوء استفاده باشد توجه کنید.
21. پریشانی عاطفی: اگر در نتیجه رفتار والدین خود دچار اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین یا سایر مشکلات عاطفی می شوید، می تواند نشانه سوء استفاده باشد.
22. کناره گیری اجتماعی: والدین بدسرپرست ممکن است با محدود کردن تعاملات آنها با دوستان و فعالیت های خارج از خانه، فرزندان خود را از نظر اجتماعی منزوی کنند.
23. تشدید تنش در طول زمان: توجه داشته باشید که آیا رفتار توهین آمیز والدینتان در طول زمان تشدید می شود یا بیشتر می شود.

مهم است که به یاد داشته باشید که این فهرست جامع نیست و هر موقعیتی منحصر به فرد است. اگر مشکوک هستید که از سوی والدین خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرید، بسیار مهم است که برای کمک و حمایت تماس بگیرید.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. خط تماس ملی خشونت خانگی: خط تلفن ملی خشونت خانگی منابع و پشتیبانی جامعی را برای افرادی که با خشونت خانگی مواجه می‌شوند، از جمله کمک در شناسایی رفتار توهین‌آمیز فراهم می‌کند.
2. Childhelp: Childhelp یک سازمان غیرانتفاعی پیشرو است که به پیشگیری و درمان کودک آزاری اختصاص دارد. آنها طیف وسیعی از منابع و اطلاعات را در مورد شناسایی و رسیدگی به رفتارهای توهین آمیز ارائه می دهند.
3. انجمن روانشناسی آمریکا (APA): APA اطلاعات ارزشمندی در مورد اشکال مختلف سوء استفاده از جمله نحوه تشخیص علائم سوء استفاده و کمک گرفتن ارائه می دهد.

این منابع معتبر می توانند راهنمایی، حمایت و منابع بیشتری را برای افرادی که مشکوک هستند رفتارهای توهین آمیز والدین خود را تجربه می کنند، ارائه دهند.